Poznańska Carmen będzie miała dwa oblicza: światową premierę blondynki Heleny Zubanovich (dotąd na świecie Carmen zawsze była brunetką) i Małgorzaty Pańko − w rolach tytułowych. A premiera się odbędzie z wielką iluminacją!
Spektakle są przygotowywane z tymi dwiema obsadami, czyli de facto − premierami będą dwa spektakle, których stylistykę będzie mógł poznać każdy, komu zależy na subtelnościach odbioru sztuki operowej, ich porównywaniu i doświadczaniu wrażeń czy inspiracji płynących − z jednego dzieła Georgesa Bizeta. Największego ze stworzonych przez niego.
Wyreżyserował te przedstawienia i jest autorem ich scenografii Francuz Denis Krief, zaś muzyczne kierownictwo nad nimi objął Bassem Akiki, Libańczyk, lecz frankofil − jak sam siebie określił podczas spotkania prasowego z realizatorami spektaklu.
Denis Krief podkreślał, że „Carmen” jest bardzo francuską operą i ma francuski powiew świeżości. A jej kompozytor G. Bizet, choć sam nigdy w Hiszpanii nie był, odniósł się do jej klimatu z wielką wrażliwością. Dla Bassema Akiki zaś „Carmen” była początkiem jego drogi muzycznej: „To mój dyplom na studiach. Moja pierwsza opera” − powiedział. I dodał, że w ogóle to jest jego trzecia realizacja. W poznańskiej operze poprzednią był „Slow Man” − Nicholasa Lenza.
Helena Zubanovich ujawniła, że reżyser spektaklu nie oczekiwał zmiany jej naturalnego koloru włosów, zatem „będzie to światowa premiera Carmen − blondynki”. Małgorzata Pańko akcentowała, że jest szczęśliwa z możliwości swojej kreacji Carmen w Teatrze Wielkim w Poznaniu.
Spektakl jest oparty na oryginale kompozycji, choć potraktowany został skrótowo, lecz tylko w pewnych partiach, jako że według Denisa Kriefa, nie było sensu podawać po francusku długich mówionych kwestii. „Zawsze staram się trzymać wersji oryginalnej. Szanuję kompozytora i artystów, wszystkich zaangażowanych w realizację. Nie ma u mnie czegoś takiego, jak pierwszy czy drugi zespół, jeśli są dwie różne obsady. To dwie stylistyki. Można je porównać, poznając oba spektakle” − mówił.
Denis Krief – reżyser operowy, wykształcony muzycznie we Francji, pod względem reżyserii – we Włoszech, zafascynowany teatrem rosyjskim. W swym dorobku ma pozycje z repertuaru zarówno klasycznego, jak i współczesnego, m. in.: Turandot G. Pucciniego, Carmen G. Bizeta, Sen nocy letniej B. Brittena czy cieszącą się uznaniem publiczności i krytyków realizację „Parsifala” R. Wagnera.
Bassem Akiki – dyrygent młodego pokolenia urodzony w Libanie. Ukończył Libańskie Konserwatorium Muzyki w Bejrucie w klasie oboju i śpiewu, równocześnie studiował filozofię na Lebanese International University. W 2003 rozpoczął studia na Wydziale Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej w Krakowie (dyrygentura chóralna pod kierunkiem prof. S. Krawczyńskiego), które ukończył z wyróżnieniem w 2008 roku. W 2010 z wynikiem celującym ukończył studia magisterskie w klasie dyrygentury prof. M. Pijarowskiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Obecnie jest dyrygentem w Operze Wrocławskiej, współpracuje także z wieloma orkiestrami i teatrami muzycznymi w Libanie, Polsce, Francji, we Włoszech, USA i w Kanadzie, specjalizując się we współczesnej muzyce operowej. Muzyczne zainteresowania Bassema Akiki skupiają się zarówno wokół muzyki Zachodu, jak i Wschodu.
Helena Zubanovich – śpiewaczka operowa obdarzona mezzosopranem dramatycznym. Absolwentka Akademii Muzycznej w Katowicach, swoje umiejętności doskonaliła podczas warsztatów mistrzowskich i zagranicznych stypendiów. Jest laureatką nagród i wyróżnień na międzynarodowych konkursach wokalnych. Regularnie występuje na scenie teatrów w Czechach, Polsce, Niemczech.
Małgorzata Pańko – mezzosopranistka, wykształcona na Akademii Muzycznej w Warszawie. Umiejętności wokalne doskonaliła na licznych kursach mistrzowskich, laureatka i finalistka licznych konkursów wokalnych. Zadebiutowała w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie w 2004 r. w roli Poliny w Damie Pikowej Piotra Czajkowskiego. Ma w swym dorobku rolę m. in. Krystyny w Pasażerce M. Wajnberga.
Obsada: Carmen − Małgorzata Pańko, Helena Zubanovich; Don Jose − Tomasz Kuk, Piotr Friebe, Sang-Jun Lee; Escamilo − Mariusz Godlewski, Jaromir Trafankowski; Micaela − Monika Mych-Nowicka, Roma Jakubowska-Handke; Frasquita − Barbara Gutaj-Monowid, Małgorzata Olejniczak-Worobiej, Natalia Puczniewska; Mercedes − Magdalena Wilczyńska-Goś, Katarzyna Włodarczyk; Remendado − Karol Bochański, Kornel Maciejowski, Marek Szymański; Dancairo − Tomasz Mazur, Jaromir Trafankowski; Zuniga − Krzysztof Bączyk, Rafał Korpik; Morales − Tomasz Mazur − Andrzej Ogórkiewicz. Kierownictwo muzyczne: Bassem Akiki; reżyseria, scenografia, światła: Denis Krief; choreografia: Paul Julius; kierownictwo chóru: Mariusz Otto.
Co szczególnie ciekawe, 24 maja, w dniu premiery opery „Carmen”, Teatr Wielki rozświetli się dzięki Enei tak, żeby było wiadomo, iż w tym gmachu dzieje się coś niezwykłego − ujawniła dyrektor Renata Borowska-Juszczyńska.
Tekst i fot.: Stefania Pruszyńska
Fot. z konferencji prasowej w Teatrze Wielkim w Poznaniu (20.05.2014)
Na fot. 2: Helena Zubanovich i Małgorzata Pańko;
Na pozostałych fot.: uczestnicy spotkania z przedstawicielami mediów − realizatorzy poznańskiej „Carmen”;
Inf. biograficzne realizatorów spektaklu: TW w Poznaniu
Premiera „Carmen” − 24 maja 2014 o godz. 19.00.
Następne spektakle: 25, 27, 28 maja, 15, 17, 20 czerwca 2014.
— Stefania Pruszyńska
(oficjalnie: Stefania Golenia) – eseistka, poetka, redaktor-dziennikarka, artystka – autorka utworów sztuki plastycznej. Autorka: różnych publikacji publicystycznych i dziennikarskich wielu gatunków i literackich, m.in.: esejów, szkiców, utworów poetyckich prozy poetyckiej, opowiadań, reportaży literackich, felietonów, utworów satyrycznych, grotesek i aforyzmów. Zazwyczaj wykracza poza gatunkowe schematy. Krytycznoliterackie żywioły z upodobaniem uprawia w eseistycznej narracji. Wypowiada się hojnie w swojej twórczości artystycznej, plastycznej, niemal równolegle do poezji i wszech sztuk i gatunków. Mowę swojej wyobraźni, intuicji, myśli i emocji uwalnia – w obrazach o indywidualnym, a rozpoznawalnym stylu, z autonomiczną, lecz zarazem wieloznaczną symboliką i metaforą. ⇒⇒⇒⇒⇒⇒ W REDAKCJACH i WYDAWNICTWACH OD 1989 ROKU. PRACA ETATOWA: w niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), amerykańsko-polskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej”, tygodniku „Wprost” (1996 – 2000). Współpraca zaś wieloaspektowa z wieloma tytułami prasowymi, w tym polonijnymi (dwutygodnik – „Kurier” Hamburg, „Dziennik Polski”, „Tydzień Polski” – Londyn), czasopismami kulturalnymi, literackimi i wydawnictwami. ⇒⇒⇒⇒⇒⇒ AKTUALNIE (od 2006 roku) redaktor naczelna, właścicielka-wydawca i wszechstronna realizatorka niezależnej, niekomercyjnej Gazety Autorskiej „IMPRESJee” o dominującym profilu kulturalnym, obecnie pod nowym adresem i nazwą Gazeta Autorska IMPRESJee.pl www.impresjee.pl. Zdobyła ponadto 33-letnie doświadczenie redaktora-korektora: czasopism, monografii, albumów artystycznych, książek poetyckich, biograficznych, antologii poetyckich, wademeków w kilku językach europejskich, biuletynów i prac naukowych.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ PRZED 1989 ROKIEM we wczesnych latach studenckich (UAM) z ówczesnej powinności żakowskiej hartowała się w porze ferii letnich na studenckich praktykach (wówczas obowiązkowych i zwanych robotniczymi - lata 70.). Ponadto pracowała jako wychowawczyni na koloniach, asystent antykwarski w PP „Desa” Dzieła Sztuki i Antyki, a później - analityk w laboratorium bakteriologii WZSChPiG w Poznaniu. Kolejne studia podjęła w 1980 roku w Akademii Ekonomicznej.
⇒⇒⇒ ⇒⇒⇒ LICZNE UTWORY JEJ AUTORSTWA nasyciły dotąd treściami w różnych tonacjach: łamy drukowanych czasopism ogólnopolskich, regionalnych i polonijnych. Pierwszym ich lądowiskiem są łamy Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl, a międzylądowań - media stowarzyszeń dziennikarskich i artystycznych. Lokowała je również w oazach jej własnych autorskich witryn artystycznych POEZJA i ArtGRAFPoeFoto i tomie poetyckim pt. „Szepty dalekobieżne”, który okrasiła grafikami (San Franisco 2009). Zaskakują w książkach biograficznych innych artystów, np. Mikosza Deki Czurei, wirtuoza skrzypiec, Króla Czardasza, pt. „Potępienie Miklosza” (2009) czy w „Księdze romskiej” Władysława Iszkiewicza (2012), artysty i dyrektora Cygańskiego Zespołu „Roma”, później – emigranta do Szwecji. To także wędrowniczki pod skrzydłami pegazów do periodyków literackich i kulturalnych. Objawiły się w antologiach poezji współczesnej „Jak podanie ręki” i tamże stały się w przekładach zrozumiałe dla Niemców, Anglików, Francuzów oraz Hiszpanów. Czytano je na antenie Radia Emaus, miały wielokrotne prezentacje przed gremiami licznych międzynarodowych festiwali kulturalnych, Międzynarodowych Konferencji Poetyckich (WO ZLP, 2017-2021), publicznością koncertu Międzynarodowej Orkiestry Cygańskiej w Auli UAM (2017), w różnych przybytkach kultury (np.: Dom Bretanii, Miedzynarodowy Dom Kultury w Międzyzdrojach, Dom Romski, Muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykowie, Muzeum Etnograficzne w Poznaniu, klub ZAK, poznański Klub Literacki „Dąbrówka”), szkołach i in. Także – w Helladzie na Krecie w Retimno (Rethymno) i Adelianos Kampos. Aforyzmy zaś odczytywała np. podczas festiwalu Aforystykonu w Kaliszu – stolicy aforyzmów i publikuje w swojej Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl, zamieszczała w witrynie autorskiej POEZJA, Stefania Pruszyńska. Opublikowano je w kolejnych edycjach antologii „Po-tyczki aforystów” (2017– 2021). OBRAZY, GRAFIKI, RYSUNKI – w Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989-1991), mies. „Welcome to Poznań”, mies. „Merkuriusz Polska”, Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl, artystycznych witrynach autorskich: POEZJA, ArtGrafPoeFoto (2007 – 2019), we własnym zbiorze poetyckim „Szepty dalekobieżne” (San Francisco 2009), na okładkach książek poetyckich np. Lednickiej Wiosny Poetyckiej: „Żeby marzyć” (2014), Jan Grad „W gaju poezji” (2016); w antologii poezji związanej Międzynarodową Konferencją Poetycką „Kalisz stolicą aforyzmu” (2020) i witrynie WO ZLP. Odsłoniła je NA WYSTAWACH, np.: MASTRiN w Pałacu Działyńskich „Harmonia”, dedykowanej Czesławowi Miłoszowi (2011), w Bibliotece w Buku (2012), w Auli UAM (2017), Auli Lubrańskiego w Collegium Minus UAM podczas V Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej (2021), Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim, w poznańskim Klubie Literackim „Dąbrówka”, a poza Polską w Retimno (Rethymno) i Adelianos Kampos (Kreta – Grecja, 2010). ⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Ma w biografii przynależność członkowską do formacji: zawodowych dziennikarskich, artystycznych, literackich i animacji kulturalnej. W niektórych ze statusem członkini Zarządów Głównych. ⇒⇒⇒ ⇒⇒⇒⇒⇒⇒ ⇒⇒⇒ NAGRODY m.in.: za felieton w konkursie miesięcznika kulturalnego „Arkusz” (1996); „Dziennikarskie Koziołki 2017” w kategorii: Redakcja przyznane przez Wielkopolski Oddział Stowarzyszenia Dziennikarzy RP za wieloaspektowe realizacje portalu Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAUKA: Wiedzę akademicką zdobywała w UAM i AE.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒ UPODOBANIA, POGLĄDY: Miłośniczka natury, harmonii, sztuk wszelakich, od wczesnej młodości zwolenniczka rozwoju dialogu kultur.
