„Muzyka, którą pozostawiłeś, wystarcza, żebym usłyszał, w jakim rytmie pulsuje serce Polski” – ta myśl mogłaby stanowić resume Wieczoru Akademickiego w „Willi wśród Róż”, w Salonie Muzycznym – Muzeum Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu, który wypełnił program koncertu „Pieśń o życiu i śmierci Chopina”.
Było w tym spotkaniu to wszystko, co tworzy krajobraz chopinowskiej muzyki – rozkołysane jak pszeniczne kłosy nuty Poloneza Es-dur op. 22; preludia, które nie przestają igrać z wyobraźnią wiatru z ojczystych pól; Nokturn c-moll op. 48 nr 1, co nie przestaje być pochmurny; Ballada op. 47 As-dur, w której tonacji skryła się tęsknota za tym, co było dla Chopina ważne…
Nastrój polskości, który zagrał w myślach i sercach przybyłych na wieczór, sprawił, iż można było odnieść wrażenie, że poznański Salon przemienił się w salę, w której występował niegdyś Chopin. Bo choćby nawiązując do jednej z pieśni kompozytora, jeśli ktoś stwierdziłby, że było to tylko „życzenie” słuchaczy, to temu muzykowaniu nie zabrakło nut, aby można było wsłuchać się w to, co w twórczości Chopina jest najpiękniejsze – roziskrzone szczerymi emocjami dźwięki, w których można odgadnąć nie tylko dawną, ale i współczesną Polskę. Tym samym chopinowska gala stała się muzyczno-literackim dowodem tego, iż kompozycje Chopina można postrzegać i odbierać jako podróż w głąb naszych narodowych przeżyć i tradycji. W refleksyjny nastrój marcowego wieczoru wkomponowała się poezja Romana Brandstaettera ze wspomnianej „Pieśni o życiu i śmierci Chopina”.
O poziom artystyczny tego wieczoru zadbał aktor Teatru Nowego Zbigniew Grochal, zapraszając do wykonawstwa chopinowskiego programu z muzyką instrumentalną, śpiewem i recytacją poetycką wybranych studentów Wydziału Wokalnego poznańskiej Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego – organizatora wydarzenia wraz z Towarzystwem im. Feliksa Nowowiejskiego. Niezaprzeczalnie wieczór z ich występami zdominowała tonacja bliższa opowieści „o życiu” niż „o śmierci” – wszystkiemu temu, co nie poddaje się przemijaniu i niesie polskość. Wieńczący koncert gorący aplauz publiczności dla młodych artystów świadczył aż nadto dobitnie, że ich sztuka sprostała właśnie takiej, a upragnionej wizji Chopina.
Artystyczną aurę wydarzenia dopełniła jego druga, nieoficjalna część tworząca tradycję spotkań w Salonie Muzycznym – Muzeum Feliksa Nowowiejskiego – zwiedzanie dawnego salonu, „pokoju błękitnego”, w którym znalazły swoje „niebo” anioły z Florencji, oraz pracowni – „kancelarii” Feliksa Nowowiejskiego. Przybyłych po raz pierwszy do „Willi wśród Róż” oprowadzał nie kto inny, jak ostatni żyjący syn wybitnego kompozytora, dyrygenta, organisty, pedagoga i chórmistrza – Jan Nowowiejski. Gawędziarski ton jego relacji sprawił, że przenieśliśmy się w czasy, w których w tych samych pokojach, co my dzisiaj, gościli m.in.: Jan Kiepura, Józef Piłsudski, Ignacy Mościcki czy serdeczny przyjaciel Feliksa Nowowiejskiego – kardynał August Hlond. Wystarczyło podejść do biurka artysty, żeby obcować z jego rękopisami, od których wzroku zdaje się dziś nie odrywać pastelowe spojrzenie portretu stworzonego niegdyś przez krakowskiego malarza Franciszka Turoka. Ostatnim muzycznym krokiem wędrówki po zaułkach przeszłości było wspólne zaśpiewanie „Roty” przy akompaniamencie Jana Nowowiejskiego.
W cyklu koncertów przyciągających publiczność do Salonu Muzycznego – Muzeum Feliksa Nowowiejskiego ten, zorganizowany 24 marca br., udowodnił, że istnieją miejsca, które trwając w wierności twórczym tradycjom swojego regionu, stają się ostojami ważnych wydarzeń kulturalnych.
Dominik Górny
— Stefania Pruszyńska
(oficjalnie: Stefania Golenia) – eseistka, poetka, redaktor-dziennikarka, artystka – autorka utworów sztuki plastycznej. Autorka: różnych publikacji publicystycznych i dziennikarskich wielu gatunków i literackich, m.in.: esejów, szkiców, utworów poetyckich prozy poetyckiej, opowiadań, reportaży literackich, felietonów, utworów satyrycznych, grotesek i aforyzmów. Zazwyczaj wykracza poza gatunkowe schematy. Krytycznoliterackie żywioły z upodobaniem uprawia w eseistycznej narracji. Wypowiada się hojnie w swojej twórczości artystycznej, plastycznej, niemal równolegle do poezji i wszech sztuk i gatunków. Mowę swojej wyobraźni, intuicji, myśli i emocji uwalnia – w obrazach o indywidualnym, a rozpoznawalnym stylu, z autonomiczną, lecz zarazem wieloznaczną symboliką i metaforą. ⇒⇒⇒⇒⇒⇒ W REDAKCJACH i WYDAWNICTWACH OD 1989 ROKU. PRACA ETATOWA: w niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), amerykańsko-polskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej”, tygodniku „Wprost” (1996 – 2000). Współpraca zaś wieloaspektowa z wieloma tytułami prasowymi, w tym polonijnymi (dwutygodnik – „Kurier” Hamburg, „Dziennik Polski”, „Tydzień Polski” – Londyn), czasopismami kulturalnymi, literackimi i wydawnictwami. ⇒⇒⇒⇒⇒⇒ AKTUALNIE (od 2006 roku) redaktor naczelna, właścicielka-wydawca i wszechstronna realizatorka niezależnej, niekomercyjnej Gazety Autorskiej „IMPRESJee” o dominującym profilu kulturalnym, obecnie pod nowym adresem i nazwą Gazeta Autorska IMPRESJee.pl www.impresjee.pl. Zdobyła ponadto 33-letnie doświadczenie redaktora-korektora: czasopism, monografii, albumów artystycznych, książek poetyckich, biograficznych, antologii poetyckich, wademeków w kilku językach europejskich, biuletynów i prac naukowych.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ PRZED 1989 ROKIEM we wczesnych latach studenckich (UAM) z ówczesnej powinności żakowskiej hartowała się w porze ferii letnich na studenckich praktykach (wówczas obowiązkowych i zwanych robotniczymi - lata 70.). Ponadto pracowała jako wychowawczyni na koloniach, asystent antykwarski w PP „Desa” Dzieła Sztuki i Antyki, a później - analityk w laboratorium bakteriologii WZSChPiG w Poznaniu. Kolejne studia podjęła w 1980 roku w Akademii Ekonomicznej.
⇒⇒⇒ ⇒⇒⇒ LICZNE UTWORY JEJ AUTORSTWA nasyciły dotąd treściami w różnych tonacjach: łamy drukowanych czasopism ogólnopolskich, regionalnych i polonijnych. Pierwszym ich lądowiskiem są łamy Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl, a międzylądowań - media stowarzyszeń dziennikarskich i artystycznych. Lokowała je również w oazach jej własnych autorskich witryn artystycznych POEZJA i ArtGRAFPoeFoto i tomie poetyckim pt. „Szepty dalekobieżne”, który okrasiła grafikami (San Franisco 2009). Zaskakują w książkach biograficznych innych artystów, np. Mikosza Deki Czurei, wirtuoza skrzypiec, Króla Czardasza, pt. „Potępienie Miklosza” (2009) czy w „Księdze romskiej” Władysława Iszkiewicza (2012), artysty i dyrektora Cygańskiego Zespołu „Roma”, później – emigranta do Szwecji. To także wędrowniczki pod skrzydłami pegazów do periodyków literackich i kulturalnych. Objawiły się w antologiach poezji współczesnej „Jak podanie ręki” i tamże stały się w przekładach zrozumiałe dla Niemców, Anglików, Francuzów oraz Hiszpanów. Czytano je na antenie Radia Emaus, miały wielokrotne prezentacje przed gremiami licznych międzynarodowych festiwali kulturalnych, Międzynarodowych Konferencji Poetyckich (WO ZLP, 2017-2021), publicznością koncertu Międzynarodowej Orkiestry Cygańskiej w Auli UAM (2017), w różnych przybytkach kultury (np.: Dom Bretanii, Miedzynarodowy Dom Kultury w Międzyzdrojach, Dom Romski, Muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykowie, Muzeum Etnograficzne w Poznaniu, klub ZAK, poznański Klub Literacki „Dąbrówka”), szkołach i in. Także – w Helladzie na Krecie w Retimno (Rethymno) i Adelianos Kampos. Aforyzmy zaś odczytywała np. podczas festiwalu Aforystykonu w Kaliszu – stolicy aforyzmów i publikuje w swojej Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl, zamieszczała w witrynie autorskiej POEZJA, Stefania Pruszyńska. Opublikowano je w kolejnych edycjach antologii „Po-tyczki aforystów” (2017– 2021). OBRAZY, GRAFIKI, RYSUNKI – w Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989-1991), mies. „Welcome to Poznań”, mies. „Merkuriusz Polska”, Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl, artystycznych witrynach autorskich: POEZJA, ArtGrafPoeFoto (2007 – 2019), we własnym zbiorze poetyckim „Szepty dalekobieżne” (San Francisco 2009), na okładkach książek poetyckich np. Lednickiej Wiosny Poetyckiej: „Żeby marzyć” (2014), Jan Grad „W gaju poezji” (2016); w antologii poezji związanej Międzynarodową Konferencją Poetycką „Kalisz stolicą aforyzmu” (2020) i witrynie WO ZLP. Odsłoniła je NA WYSTAWACH, np.: MASTRiN w Pałacu Działyńskich „Harmonia”, dedykowanej Czesławowi Miłoszowi (2011), w Bibliotece w Buku (2012), w Auli UAM (2017), Auli Lubrańskiego w Collegium Minus UAM podczas V Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej (2021), Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim, w poznańskim Klubie Literackim „Dąbrówka”, a poza Polską w Retimno (Rethymno) i Adelianos Kampos (Kreta – Grecja, 2010). ⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Ma w biografii przynależność członkowską do formacji: zawodowych dziennikarskich, artystycznych, literackich i animacji kulturalnej. W niektórych ze statusem członkini Zarządów Głównych. ⇒⇒⇒ ⇒⇒⇒⇒⇒⇒ ⇒⇒⇒ NAGRODY m.in.: za felieton w konkursie miesięcznika kulturalnego „Arkusz” (1996); „Dziennikarskie Koziołki 2017” w kategorii: Redakcja przyznane przez Wielkopolski Oddział Stowarzyszenia Dziennikarzy RP za wieloaspektowe realizacje portalu Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAUKA: Wiedzę akademicką zdobywała w UAM i AE.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒ UPODOBANIA, POGLĄDY: Miłośniczka natury, harmonii, sztuk wszelakich, od wczesnej młodości zwolenniczka rozwoju dialogu kultur.
