Sytuacje w wielu odmianach. Mało poetyckie, mało nawet ludzkie czy znane z inżynierii drogowej. Czytelnik się upomniał o konkretyzację przykładów tych sztuk w teatrze poza teatrem, więc piszę postscriptum.
W teatrach stworzonych w marketach, sklepach, sklepikach, galeriach… W apogeum tych sztuk jest gorąco! Pilnowacz aktor, a właściwie Minotaur, wrzeszczy na kobietę czy wspomnianego w felietonie starszego pana, którzy „nie stosują się do drogi przyjętej dla klienta, czyli aktywnego widza”: Pan chciał wyjść z tym koszykiem! Wezwę policję! Tam nie wolno było pani, panu iść! Trzeba drogą wyznaczoną do kasy! Mam obowiązek łapać wszystkich, którzy chcą uciekać z towarem! I oddawać w ręce policji!
Prawy, czyli uczciwy klient czy klientka − widz tego teatru spod znaku miłego owada w kropki czy zielonego gada albo innej marki, mający jako takie poczucie swobód, czyli wolności obywatelskich podczas wybierania towarów z półek i chłodziarek czy zamrażarek, a nawet ten już „zaszczuty rygorami”, czyli „doświadczony”, a więc obeznany ze sceną i jej dramaturgią, ma prawo po takim wrzasku podanym bez znieczulenia i tak nagle, i tak głośno − mówić co najmniej o doznaniu oszołomienia! Przemocy wynikającej z praktyki podejrzewania każdego o zamiar kradzieży!
To niebywałe, zwłaszcza że na ogół sceny tych teatrów są wyposażone w wejścia i wyjścia bez komunikatów, które z tych szpar między obiektami nieruchomymi jest wejściem, a które wyjściem. I właściwe niekiedy nie wiadomo w ogóle, w jakim kierunku „wolno” się poruszać i dlaczego w takim razie nie ma także „stójkowych” na skrzyżowaniach rzędów regałów. Gdy rząd wielu nieczynnych kas wyznaczają szarfy, a 2 czynne kasy z żonglerkami elektronicznymi znajdują się w kącie teatru i dopiero można je zauważyć po pokonaniu drogi przez cały teatr − labirynt, dezorientacja jest nieunikniona. A ileż razy trzeba też dopisywać do scenariuszy specjalne własne „partie wokalne”, gdy do towaru trzeba szukać aktora rozładowywacza towarów, aby podał, która cena dotyczy wybranej łakoci czy „badanego marketingowo” konkretu z wołu. Albo gdy czytnik cen trudno znaleźć czy nie działa on mimo ekwilibrystyki towarem i tężenia emocji następującej po świętej cierpliwości…
A jakaż to satysfakcja dla aktorki tego teatru, zajmującej się ważeniem ryb, gdy dostrzeże, że aktywny widz ma czelność fotografować telefonem swoją malusią córeczkę zdumioną urodą i wielkością łososi… „Tu jest zakaz fotografowania, zaraz wezwę kierownika!” − wykrzykuje triumfalnie i z poczuciem mocy swojej misji lojalnościowej wobec właściciela teatru… owa specjalistka od prawa ustanowionego w jej teatrze. I tak oto dziewczynka, córeczka kochającego taty, musi zmarkotnieć, bo jej tacie chyba coś złego zrobią za to, że ona się tak zachwyciła tymi łososiami. Może nawet straci ona i jej tata raz na zawsze ochotę na zachwyt albo łososie?
Można by popełnić dzieło wielkie, przedstawiając wszystkie te zawiłości dramatyczne w owym teatrze poza teatrem. Rozpoznajcie je sami, szanowni Czytelnicy. I błagam Was, bądźcie ostrożni w tych teatrach! A może zaopatrzcie się w jakieś lunety, najmijcie własnych ochroniarzy.
Stefania Pruszyńska
Ilustracja: Teatr poza teatrem, Stefania Pruszyńska
— Stefania Pruszyńska
(Stefania Pruszyńska oficjalnie: Stefania Golenia) – eseistka, poetka, redaktor-dziennikarka. Redaktor naczelna, wydawca, autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl (od 2006 r.)
Autorka publikacji różnych gatunków (eseje, recenzje, felietony, reportaże, wywiady, fotoreportaże), utworów literackich (poetyckich i prozy poetyckiej, opowiadań, utworów satyrycznych, grotesek, aforyzmów) oraz artystycznych sztuki plastycznej.
Zazwyczaj wykracza poza gatunkowe schematy. Krytycznoliterackie żywioły z upodobaniem uprawia w eseistycznej narracji. Wypowiada się hojnie w swojej twórczości artystycznej literackiej, a w plastycznej mowę swojej wyobraźni, intuicji, myśli i emocji uwalnia w obrazach o indywidualnym, rozpoznawalnym stylu, z autonomiczną, lecz zarazem wieloznaczną symboliką i metaforą.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PUBLIKACJE RÓŻNOGATUNKOWE (co najmniej 2 tys.): publicystyka, eseje, felietony, wywiady, recenzje, reportaże, fotoreportaże, utwory artystyczne: literackie i sztuki plastycznej – zarówno w Gazecie IMPRESJee.pl (od 2006 r.), własnych autorskich witrynach artystycznych (Poezja, Stefania Pruszyńska, ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska w latach: 2007-2019), własnym zbiorze poezji „Szepty dalekobieżne” (San Francisco ), jak i w wielu czasopismach ogólnopolskich i regionalnych (również w cyklicznych wydawnictwach: rocznikach) – kulturalnych, literackich, muzycznych, książkach innych autorów, antologiach poetyckich (np. Lednickiej Wiosny Poetyckiej), antologiach poezji współczesnej i antologiach poetyckich dwujęzycznych (np. w latach 2017-2023: Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej, wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”), charytatywnych i tematycznych. NAJNOWSZE PUBLIKACJE (oprócz zamieszczanych na bieżąco w Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl) w: kwartalniku literackim „Protokół Kulturalny” (nr 84/2023), antologii poświęconej pamięci Poznańskiego Czerwca 1956 (wyd. Posnania, Poznań, czerwiec 2023) oraz antologii VII Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej „Jesienny dotyk poezji” (wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, październik 2023). Także publikowała i publikuje w witrynach macierzystych środowisk dziennikarskich i literackich.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PREZENTACJE UTWORÓW ARTYSTYCZNYCH. ⇒⇒⇒⇒Poetyckie na: spotkaniach autorskich, festiwalach kulturalnych, jako gość poetycki koncertów, specjalnych spotkań okolicznościowych i różnych społeczności, zaprzyjaźnionych twórców, wieczorach Klubu Literackiego, w kolejnych edycjach Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej WO ZLP oraz kaliskich „Aforystykonów” WO ZLP (w Poznaniu m.in.: w klubie ZAK, PoemaCafe, Pałacu Działyńskich, Domu Romskim, Domu Bretanii, siedzibie PO ZLP na os. Powstańców Warszawy w 2015 r., na Wydziale Dziennikarstwa UAM w kampusie na Morasku, Auli UAM w 2017 r., Collegium Minus UAM, siedzibie KL „Dabrówka” na Piątkowie, w Dwujęzycznym Liceum im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego; poza Poznaniem – w: Kaliszu, Nieszawie, Ludwikowie, Międzyzdrojach, a poza Polską – na greckiej Krecie w Rethymno i Adelianos Kampos w 2010 r).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z 35-letnim doświadczeniem zawodowym z pracy dziennikarskiej i redaktorskiej, a także artystycznej w redakcjach i wydawnictwach (od 1989). Etatowo: w niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), własnej Agencji „Promotion” (1993), amerykańsko-polskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej”, tygodniku „Wprost” (1996 – 2000).
⇒⇒⇒⇒⇒ Od 2006 r. redaktor naczelna, niezależna wydawczyni, redaktor-autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee, obecnie pod nazwą IMPRESJee.pl, o profilu kulturalnym.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z DOŚWIADCZENIEM WIELOASPEKTOWEJ WSPÓŁPRACY (dziennikarskiej, autorskiej artystycznej, redaktorskiej) z wieloma czasopismami, w tym polonijnymi (w latach 1992-2010: dwutygodnik – „Kurier” Hamburg, „Dziennik Polski”, „Tydzień Polski” – Londyn) oraz licznymi ogólnopolskimi i regionalnymi czasopismami kulturalnymi, literackimi (od wielu lat z „Protokołem Kulturalnym”) oraz wydawnictwami-wydawcami książek literackich i antologii poezji.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ TAKŻE REDAKTOR PROWADZĄCA I REDAKTOR-KOREKTOR (z wieloletnim doświadczeniem): czasopism (miesięczników i tygodników), monografii, albumów artystycznych i historycznych, książek poetyckich i prozy, biograficznych, antologii poetyckich, wademeków w kilku językach europejskich, biuletynów i prac naukowych i in.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAGRODY: w ogólnopolskim konkursie Miesięcznika Kulturalnego „Arkusz” Poznań-Warszawa-Kraków-Wrocław, wydawanego przez Oficynę Wydawniczą „Głos Wielkopolski” (1996), oraz laur „Dziennikarskie Koziołki 2017” w Ogólnopolskim Konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy RP – dla swojej redakcji IMPRESJee.pl za wieloaspektowe realizacje.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAUKA: Wiedzę akademicką zdobywała w Uniwersytecie im. A. Mickiewicza (UAM) oraz Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (AE).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ UPODOBANIA, POGLĄDY: Ideowiec - miłośniczka natury, harmonii, sztuk wszelakich, od wczesnej młodości zwolenniczka idei dialogu kultur i jej rozwoju.
