Niestrudzony od lat w tej misji i innych Oddział Poznański Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej porusza serca i ducha. Co rok sprawia ogromną radość Rodakom na Litwie, dowożąc dary serdeczne od szlachetnych Poznańczyków − mieszkańców Poznania i regionu Wielkopolski i Dobrodziejów z innych regionów.
Za każdym razem przed Rodakami żyjącymi na ziemi litewskiej Mikołaj z Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej objawia się z uśmiechem i tajemniczymi pakunkami, dowodami szczodrobliwości wrażliwych i miłujących, lśni Gwiazda Betlejemska, zieleni się wystrojona jak na bal choinka, płyną pod niebiosa piękne polskie kolędy…
Polecam Państwu, Drodzy P.T. Czytelnicy, troskę intencjonalną nad tą misją i zachęcam do przesłania swymi świątecznymi darami uśmiechu Rodakom na Litwie, wyczekującym pojawienia się posłańców z Polski.
Stefania Pruszyńska
(A.W.)
— Abelard Wiński
♦♦♦ MYŚLI PONAD EPOKI ******* „Historia uczy, że demokracja bez wartości łatwo się przemienia w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm” – JAN PAWEŁ II, encyklika „Centesimus annus”******* „Przestrzenią ducha, gdzie może on rozwinąć skrzydła, jest cisza” („L'espace de l'esprit où il peut déployer ses ailes est le silence”) – ANTOINE de SANT-EXUPERY******* „Każdy człowiek powinien wymyślić swoją drogę” („Chaque homme doit inventer son chemin”) – JEAN- PAUL SARTRE (w 1964 r. odmówił przyjęcia Literackiej Nagrody Nobla)******* „Myślę, więc jestem” („Je pense, donc, je suis”) – RENE DESKARTES (KARTEZJUSZ)♦♦♦ POEZJA – WYBRANE, ULUBIONE WERSY ******* „Już niebiańska cytra rozsnuwa tiule i szeptem układa światło w źrenicach nocy” („Déjà la cithare céleste étend le tulle et murmure la lumière aux pupilles de la nuit”) – STEFANIA PRUSZYŃSKA, fragment wiersza bez tytułu ******* „Kiedy założysz / dla nas / jakieś nowe miasto / ogród pełen zdumienia / i motyli całkiem nieznanych” – EWA NAJWER, ostatni fragment wiersza „Poszukiwanie odkrywcy” na s. 43 w tomie „Sąd nad winnicą”, Poznań 1974
******* „Wierzchołki drzew / łaskoczą stopy chmur / deszcz” – KAZIMIERZ BURNAT, na s. 58 w tomie „Przenikanie”, Wrocław 2017******* „w kieszeniach miast / smutne oczy / ułamki wieczności / współżycie wilków / hartowane więzienia / i noże cerkwi / żeby ziemię ruszyć / w ostatnią drogę” – TARAS MELNYCZUK, wiersz bez tytułu, s. 22 w tomie „Książę rosy”, tłum. z jęz. ukraińskiego Kazimierz Burnat ******* „milcz // milcz wytrwale / czekaj aż w twoim ciele / pocznie się słowo” – JANUSZ STANISŁAW ANTONI PASIERB, końcowy fragment wiersza „Czekaj”, s. 305 w tomie „Wiersze wybrane”, Warszawa 1998
